Ik heb enkele guilty pleasures. Zo ben ik gek op Mont Blanc pennen: bal- én vulpennen. Schitterende hebbedingen, ongetwijfeld veel te duur, maar o zo mooi. In 2008 werd ik, door de kwalificatie van Sven Nys voor de Spelen, ‘Olympisch’ coach. In Beijing bezondigde ik me toen – eerder stiekem - aan de aanschaf van een namaakexemplaar. Minder dan een halve euro kostte dat ding. Brol, zo bleek dra. Uiteraard. Die pen is nooit in België geraakt, wegens versneld overjaars en stuk binnen de tijdspanne van een halve dag. Sindsdien hou ik het bij de real stuff. Beperkt, maar toch.
Ik ben mogelijk nog gekker op het kopen van boeken. Ik wandel de Antwerpese Fnack nooit buiten zonder enkele nieuwe boeken onder de arm. Ik kom haast wekelijks in Antwerpen. Vandaar dat mijn toren van boeken die ik wellicht nooit, of alleszins slechts deels, zal lezen, groeit en bloeit. Mijn boekenkasten zitten op hun tandvlees. Ze staan op het punt de handdoek te werpen. Als coach weet ik er wel weg mee. Ik push hen, en prevel ‘nog even volhouden’ als ik weer een boek ergens tussen wring. Dat ik het gemak van bol.com heb ontdekt maakt het er niet eenvoudiger op.
Een van mijn laaste aanwinsten is ‘Stress Proof’, van dr. Mithu Storoni. Dit exemplaar komt dan weer terecht op een andere toren. Die van gelezen boeken. De auteur neemt haar lezer mee op een verstaanbare tocht door het brein, en de impact van beweging, voeding, licht, water, en zoveel meer, op de hypothalamus, de hippocampus, de prefrontale cortex en de hypofyse, op dendrieten, synapsen en astrocyten. Ik leer opnieuw over cortisol en adenocorticotroop hormoon, over de brain-derived neuroptrophic factor. Tijdens het lezen graaf ik dan heel diep in mijn geheugen, ver, ver weg, naar wat daar achter gebleven is na het examen van het aartsmoeilijke en verfoeide vak neurofysiologie, zowat 40 jaar geleden. Weinig of niks, zo blijkt. Nog maar eens opgedane kennis die verwaterde tot homeopathische dimensies.
Ik leer verder dat de intensiteit van het bewegen een invloed heeft op het volume van de hersenen. Dat intensief bewegen de hersenen doet krimpen, en heel rustig bewegen het volume ervan doet toenemen. Dat rustig bewegen het rationeel brein versterkt, en intensief bewegen het emotioneel brein in een hogere modus duwt.
En dat net nu ik een vermogensmeter heb aangeschaft, om meer ervaringsgericht inzicht te verkrijgen in de vermogensmeting, en misschien ook wel om mijn eigen fietstraining wat te optimaliseren. Wat moet ik hiermee? Volg ik nu verder mijn rationeel, of mijn emotioneel brein?
