Al heel wat jaren geleden al gaf ik aan dat het coachen van topsporters voor mij een eindig verhaal was. Eindig in de toen nabije toekomst. Zo dacht ik toch. Ik had het immers steeds moeilijker met het surfen op de voortdurend op en neer gaande golven van kleine en grote successen en nederlagen van mijn atleten. Ik stelde me de vraag over de zin van mijn dagdagelijkse bezigheden, over de zin van mee afgerekend of bejubeld te worden op basis van een fractie van een seconde vlugger of trager, van een al dan niet geslaagde laatste lendenruk en krachtinspanning van een van mijn poulains.
Als ik werd omschreven of aangekondigd als ‘topcoach’, wist ik -beter dan wie ook- dat de realiteit helemaal anders was. Ik schat immers dat mijn atleten, met mij dus als hun coach, ruwweg 95 procent van hun wedstrijden verloren hebben. Ik ben in heel mijn leven meer bezig geweest met het analyseren van nederlagen dan van overwinningen, en nog veel meer met het motiveren van verliezers dan van winnaars. Het is trouwens vooral bij een nederlaag dat je er als coach moet zijn, veel meer dan bij een overwinning. Mee winnen is gemakkelijk, mee verliezen is een pak moeilijker.
Maar vandaag heb ik mijn coachverhaal nog steeds niet kunnen loslaten. Ik leefde tijdens de voorbije maanden mee met de contractperikelen en de moeilijke dagen van André Greipel. Ik heb haast dagelijks contact met Tim Wellens in de hoop mee dat laatste zetje te kunnen geven naar de absolute top. Vorige zaterdag nog volgde ik elke meter van de voorlaatste rit in de Vuelta, hopend op blauwe bollentrui voor Thomas De Gendt. Een dag later vuurde ik, vanuit mijn zetel, gespannen Lars van der Haar aan toen hij twee ronden lang luttele 15 seconden voor de gevallen Wout Van Aert uit reed op de muur in Geraardsbergen. Net als vroeger kruip ik nog steeds onder de huid van mijn renners, en ik voel hun overwinning onverminderd als mijn overwinning, en hun nederlaag even goed als mijn nederlaag.
Zolang dit gevoel intact blijf, blijf ik coach. Mijn vrouw vreest een beetje dat dit zal duren tot het einde van mijn dagen. En ik, ik vrees dat ze gelijk heeft.
Nieuws overzicht
